Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007

σαν τη μαγειρική της μάνας μου...


Στην άλλη όχθη του ποταμιού -στο οποίο η Φλώρινα έχει γυρίσει τις πλάτες της, αντί να κινείται όλη η ζωή της πόλης στις δύο όχθες του- στον παραποτάμιο πεζόδρομο, λοιπόν, η Ελένη Σουλιώτη, αφού μεγάλωσε τρία παιδιά και βγήκε στη σύνταξη, έστησε το 2004, στην περιοχή Γιάζι έναν οικογενειακό χώρο με εξαιρετικό γούστο και ευαισθησία. Η άλλη όχθη εδώ και χρόνια είναι ένας ακόμη λόγος να πηγαίνω στη Φλώρινα με χαρά, καθώς βρίσκω κάτι από την οριστικά χαμένη μαγειρική της πόντιας μάνας μου που ήταν εξαιρετική μαγείρισσα. Η Ελένη μαγειρεύει σχεδόν το ίδιο καλά.

οινομεζέδες, ταβέρνα, εστιατόριο




Οινομεζέδες, ταβέρνα-εστιατόριο μας πληροφορεί η ταμπέλα και ο κατάλογος, αλλά «τα λόγια είναι φτώχεια»: προσεγμένο ύφος, ζεστό οικογενειακό περιβάλλον με ιδιαίτερη διακόσμηση από την παλιά Φλώρινα χωρίς όμως να είναι ρετρό, ξύλινα κουφώματα και δάπεδο στο χρώμα της κερασιάς, τραπέζια και καρέκλες ξύλινες. Ξεγελιέσαι ότι βρίσκεσαι σε παλιό, καλοδιατηρημένο Φλωρινιώτικο αρχοντικό.

η οικοδέσποινα



Η Ελένη Σουλιώτη, τιμώντας την τοπική κουζίνα της Φλώρινας και μαζί με αυτήν την πάλαι ποτέ πολυ-πολιτισμική σύνθεση της Φλώρινας, προσφέρει στους πελάτες της ντόπια, βλάχικα, κιουταχαλίδικα, αρβανίτικα και εβραϊκά εδέσματα, όλα μαγειρεμένα κάτω από το άγρυπνο μάτι της και με τη δική της φροντίδα. Όλα με τη σφραγίδα της εντοπιότητας, από τα υλικά μαγειρέματος μέχρι το ντόπιο κόκκινο κρασί. Όλα σπιτικά και με μεράκι φτιαγμένα.

τι μου αρέσει στην άλλη όχθη



Κάθε μέρα -εκτός από το σταθερό μενού- υπάρχει και μία σειρά πιάτων διαφορετικών. Προσωπικά μου αρέσει η φασολάδα συνοδευμένη από εξαιρετικής ποιότητας τυρί και κρασί μπρούσκο της περιοχής, οι χυλοπίτες, το υπέροχο πίντσουρ (μελιτζανοσαλάτα με λυωμένη πιπεριά), τα εύγευστα μανιτάρια στη σχάρα η σαλάτα λάχανο φρεσκοκομένη (επιτέλους με τη σωστή ποσότητα λαδιού) και τα εβραίικα πιτίκος (πίτες).

Δε θα μιλήσω για σέρβις γιατί δεν ξέρω πώς σερβίρουν τους ξένους, εγώ έχω την τιμή να είμαι φίλη, αλλά έχω πολύ ισχυρές υποψίες ότι και οι «ξένοι» γίνονται πολύ γρήγορα «δικοί», καθώς η Ελένη Σουλιώτη -κατά τα άλλα μία σύγχρονη γυναίκα- έχει κάτι από την αρχοντιά και τη ζεστασιά της οικοδέσποινας των παλιών καιρών.

ξεφυλλιζοντας τον κατάλογο



Ξεφυλλίζοντας τον κατάλογο βρίσκουμε:

  • πήλινο με πιπεριά, τυρί, χοιρινό καπνιστό και αυγά
  • μακάλο (κουρκούτι με κεφτέδες)
  • πέστροφα τηγανητή με φρέσκο βούτυρο (τα ψάρια όλα υπάρχουν στο εστιατόριο μόνον όταν είναι φρέσκα)
  • μπακαλιάρο σκορδαλιά
  • γιούλμπασι ή ελμπασάν (τρία είδη κρέατος στη γάστρα με γιαούρτι)
  • ποτ βαράκ (λάχανο τουρσί ψιλοκομμένο με χοιρινό)
  • κότσι χοιρινό στη γάστρα
  • κουρμπάνι (κεφτέδες με χυλοπίτες και κρεμμύδια στο φούρνο)
  • τσιγγάνικο (φιλετάκια χοιρινά με πιπεριές και μανιτάρια)
  • εξαιρετικά μαγειρεμένο χουνκιάρ μπεγιεντί
  • γίδα γιουβέτσι
  • διάφορα ντόπια κρεατικά στη σχάρα

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

πληροφορίες



Διεύθυνση: Λεωφόρος Ελευθερίας 33, τηλ. 23850 26 888.

Ανοικτά μόνο μεσημέρι από Τρίτη έως και Κυριακή (κλειστά τη Δευτέρα) και κατόπιν συνεννόησης και το βράδυ για εκδηλώσεις που διοργανώνετε.

Η οικοδέσποινα συχνά-πυκνά ετοιμάζει η ίδια εκδηλώσεις βραδινές για τις πελάτισσες και τις φίλες του μαγαζιού.

Χωρητικότητα 70 άτομα το χειμώνα και 100 το καλοκαίρι.
Το εστιατόριο το καλοκαίρι προεκτείνεται προς το ποτάμι και προς την πίσω πλευρά.